Βρίσκεται σε υψόμετρο 470μ και μπορεί να συνδυάσει βουνό και θάλασσα. Η θέα στο Σαρωνικό είναι φανταστική. Σε απόσταση μόλις λίγων λεπτών οι λουόμενοι μπορούν να απολαύσουν τα καταγαλάνα νερά του Σαρωνικού.
Λόγω του ξηρού κλίματος που έχει, τους παλαιότερους καιρούς κατέφευγαν πολλοί που υπέφεραν από άσθμα και διάφορες αναπνευστικές ασθένειες, προκειμένου να αποκατασταθεί η υγεία τους. Στην περιοχή υπάρχουν ερείπια από οικισμό και τάφους της γεωμετρικής και ρωμαϊκής περιόδου, καθώς και κάστρου της κλασικής περιόδου, στο οποίο αργότερα ενσωματώθηκε φράγκικο φρούριο. Πάνω από το χωρίο βρίσκεται ο Κοκκινόβραχος, η είσοδος ενός φαραγγιού, γνωστού ως «Φαράγγι του Έρωτα», γιατί σύμφωνα με τη μυθολογία εκεί σκοτώθηκε ο Ιππόλυτος (γιος του Θησέα), έπειτα από τη συκοφαντική φήμη που διέδωσε η μητριά του Φαίδρα, και αναγκάστηκε να τραπεί σε φυγή.
Η ιστορία της Δρυόπης ξεκινάει από τα αρχαία χρόνια, περίπου το 1400-1300πΧ. Το 1836 είναι η πρώτη επίσημα καταγραφή, μετά την ίδρυση του νέου Ελληνικού Κράτους. Σήμερα διαθέτει Αστυνομικό Σταθμό και δημοτικό σχολείο. Απέχει από το Γαλατά 23,5χλμ.
Το ωραιότερο σημείο του χωριού είναι η πλατεία του Ι.Ν. του Αγίου Χαραλάμπους η οποία είναι το μπαλκόνι του Σαρωνικού.
Η Δρυόπη είναι τόσο παλιά όσο και η Τροιζήνα – αν όχι παλιότερη- αφού στην περιοχή βρέθηκαν ίχνη της αρχαίας πόλης των Δρυόπων ( 1400-1300 π.Χ.) Οι Δρύοπες, όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, ήταν άποικοι από την Παρνασίδα και είχαν εξαπλωθεί ως την Ερμιονίδα και την Υδρα. Όμως Δρύοπας ονομαζόταν και ένας δισέγγονος του Πελασγού, και αδελφός του Αρκάδος (1410 – 1380 π. Χ.). Ο Δρύοψ αυτός ήταν εγγονός της Καλλιστούς, και γιος της Δίας.
Οι Δρύοπες αναμείχθηκαν με τους Δωριείς την εποχή του Ηρακλή (1250 π.Χ.) αλλά επικράτησε η Τροιζήνα.
Η Τακτικούπολη ή Ντάρα (ελιά) απέχει 13 χλμ από το Γαλατά και 7,5 χλμ από τα Μέθανα
Το όνομα Τακτικούπολη το πήρε όταν έγινε έδρα του τακτικού στρατού για ένα σύντομο διάστημα
Τότε κτίστηκε και το κάστρο που βρίσκεται κοντά στον ισθμό των Μεθάνων.
Το κάστρο αυτό χτίστηκε το 1826 υπό τις διαταγές του Νικόλαου Κάρολου Φαβιέρου, γάλλου στρατηγού ο οποίος οργάνωσε και διοίκησε τον πρώτο τακτικό στρατό της Ελλάδας. Χτίστηκε πάνω στα ερείπεια κάστρου που είχαν χτίσει οι Αθηναίοι τον 5ο αιώνα π.Χ. κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου για να επιτηρούν τους Τροιζήνιους και έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο ιστορικό μνημείο.
Στο δρόμο που οδηγεί για Μέθανα και μετά την Τακτικούπολη, η δεξιά παράκαμψη κατηφορίζει για την «Ακτή της Αγάπης». Ένας γραφικός όρμος, που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει κάποια οικιστική ανάπτυξη, κυρίως από παραθεριστικές κατοικίες
Φεύγοντας από την παράλια Δαριζα και πηγαίνοντας προς Καλλονή (λεσια) συναντάμε τον υδροβιότοπο της Ψηφτας
Η Τροιζήνα είναι χωριό της βορειοανατολικής Πελοποννήσου, υπαγόμενη πλέον στην Περιφέρεια Αττικής και συγκεκριμένα στη Νομαρχία Πειραιά. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Αργολικής χερσονήσου, απέναντι από τον Πόρο. Έχει πληθυσμό σύμφωνα με την απογραφή του 2001 671 κατοίκους και ανήκει διοικητικά στον δήμο Τροιζήνας
Η Τροιζήνα υπήρξε αρχαιότατη πόλη. Πρώτος βασιλιάς της αναφέρεται ο Ώρος. Το όνομά της σύμφωνα με τον μύθο το πήρε από τον γιο του Πέλοπα Τροιζήνα, την περίοδο που βασιλιάς της Τροιζήνας ήταν ο Πιτθέας. Κόρη του Πιτθέα ήταν η Αίθρα, μητέρα του ήρωα Θησέα. Ο Θησέας γεννήθηκε από την Αίθρα και τον βασιλιά της Αθήνας κατόπιν σχεδίου του πατέρα της Αίθρας, Πιτθέα. Όταν ενηλικιώθηκε πήγε στην Αθήνα, καθαρίζοντας από τους ληστές τον χερσαίο δρόμο που ένωνε την Τροιζήνα με την Αθήνα, που τότε ήταν γεμάτος κινδύνους. Ο Θησέας αφού σκότωσε τον Μινώταυρο και απελευθέρωσε τους Αθηναίους από την ηγεμονία του Μίνωα έγινε βασιλιάς της Αθήνας. Γιος του ήταν ο Ιππόλυτος, ο οποίος έγινε ήρωας για την Τροιζήνα και λατρεύτηκε σαν θεός. Στην πόλη υπήρχε σημαντικός ναός αφιερωμένος σ’ αυτόν
Το Μεγαλοχώρι είναι Ημιορεινό χωριό της Χερσονήσου των Μεθάνων, χτισμένο στις ηφαιστειογενείς πλαγιές του όρους Χελώνα.κρατάει την αυθεντικότητα του παραδοσιακού χωριού και έχει το πλεονεκτημα της θέας στον κόλπο της Επιδαύρου,ακριβώς απέναντι. Προσθέστε ότι κι εδώ βρίσκεται ένας από τους ελάχιστους ξενώνες της περιοχής που εξασφαλίζουν ευχάριστη διαμονή, η «Αρσινόη», Δεν είναι και λίγο να κοιμάσαι σε ένα φροντισμένο δωμάτιο στο συγκρότημα του παλιού σχολείου (!) του χωριού, να ξυπνάς και να βγαίνεις στην αυλή του σχολείου απολαμβάνοντας θέα στην θάλασσα και να φτιάχνεις το ημερήσιο πρόγραμμα εκδρομών και πεζοπορίας στην τόσο χαρακτηριστική ηφαιστειακή γη της χερσονήσου.
Κατηφορίζοντας προς την παραλία του Παλαίκαστρου θα δείτε το όμορφο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου (12ος αι.), ενώ στο βάθος το μάτι σταματάει σε έναν από τους τριάντα ηφαιστειακούς κρατήρες της χερσονήσου.
Συνεχίστε λίγο πιο κάτω, προς την Αρχαία Ακρόπολη, που αν και έχει μακρά και μεγάλη ιστορία (κατοικήσιμη από τη Μέση Νεολιθική περίοδο και πρωτεύουσα των Μεθάνων επί των Πτολεμαίων), σήμερα σώζεται μόνο ένα μέρος του οχυρωματικού περίβολου, χωρίς όμως ο περιβάλλων χώρος να είναι ιδιαίτερα φροντισμένος.
Οι φαν των σπηλαίων μπορούν να ανακαλύψουν την ομορφιά του σπηλαίου των Περιστεριών (2,5 χλμ. από το Μεγαλοχώρι), που ανακαλύφθηκε το 1973.
Ο θρύλος της χελώνας
Ο θρύλος λέει ότι παλιά στα Μέθανα βρισκόταν μια πριγκίπισσα. Αυτή είχε μαζί της μία τεράστια χελώνα και τα χελωνάκια της και ήταν όλα από χρυσάφι. Αυτή η χελώνα και τα χελωνάκια της ήταν θαμμένα στο βουνό χελώνα πανό απο το μεγαλοχωρι
Για το πού βρίσκονται τα χελωνάκια υπάρχουν πολλές απόψεις. Άλλοι λένε πως τα κλέψανε οι Γερμανοί στο πόλεμο (γιατι ειχαν μελετήσει αρχαία κείμενα)
κι άλλοι πως βρίσκονται σε κάποιο από τα χωριά των Μεθάνων.
